Afgelopen dinsdag gaf de Noord-Koreaanse minister van Buitenlandse Zaken Ri Su Yong tijdens de Conference on Disarmament aan dat zijn land in staat is om in reactie op de steeds groter wordende nucleaire dreiging van de VS een preventieve nucleaire aanval te lanceren. Onmiddellijk hierop reageerde een Amerikaanse diplomaat: “Wij zullen alles doen om onszelf en onze bondgenoten te verdedigen’.
Vrijwel tegelijkertijd sprak de Israëlische premier Netanyahu in het Amerikaans congres over zijn angst dat Iran een kernwapenprogramma zou ontwikkelen. Hoewel Israel zelf een kernwapenprogramma ontwikkelde en geen enkele inspecteurs toe laat, schreeuwt het moord en brand nu het denkt dat Iran dit voorbeeld zou volgen (terwijl zijn eigen veiligheidsdiensten dit tegenspreken..).
Iran heeft geen kernwapens maar zou, mochten ze die wel ontwikkelen en inzetten, een zekere zelfvernietiging over zich af roepen. Hetzelfde geldt voor Noord Korea.
Desalniettemin is deze situatie er niet een die we simpelweg moeten bagatelliseren. Kernwapens zijn wapens die zowel in handen van democratische regeringen als in handen van dictatoriale regimes gevaarlijk zijn.
Opgefokte mannen die elkaar bedreigen met kernwapens. Ik word er een beetje moe van..
Wat te doen? In ieder geval met de voor rede vatbare landen samen aan de slag, zorgen dat die landen de norm stellen dat kernwapens onacceptabele massavernietigingswapens zijn die vernietigd en verboden moeten worden. En met elkaar, als ‘gewone’ niet opgefokte mensen luid en duidelijk je mening laten horen. Je volksvertegenwoordigers oproepen te pleiten voor onderhandelingen over een verbod op kernwapens. Je bank en je pensioenfonds duidelijk maken dat investeren in massavernietigingswapens onacceptabel is.