‘Hoe domineert de angst voor massavernietigingswapens het dagelijks leven in het Midden-Oosten?’ Deze vraag stond centraal tijdens de bijeenkomst op 31 oktober 2012, georganiseerd door het No Nukes team en het Midden Oosten team van IKV Pax Christi. In het Haagse Humanity House kwamen zo’n 50 geïnteresseerden bijeen om te luisteren naar de ervaringen van een viertal sprekers.
Susi Snyder (programmaleider Nuclear Disarmament, IKV Pax Christi) en Jan Jaap van Oosterzee (Midden-Oosten deskundige, IKV Pax Christi), jarenlang actief op gebied van nucleaire ontwapening en het Midden-Oosten, spraken over de actuele problematiek rond het Midden-Oosten. Ook waren Sharon Dolev (Israel Disarmament Movement) en Shahriar Khateri (Mede-oprichterTehran Peace Museum, IPPNW) te gast om hun verhaal te delen met het publiek. Voor deze sprekers geldt dat dit een bijzonder verhaal is.
Sharon Dolev, hoofd van de Israëlische ontwapeningsbeweging, beschreef vanuit haar eigen ervaringen hoe het is om moeder te zijn in een land waar dreiging van chemische en andere massavernietigingswapens aan de orde van de dag is. Sharon benadrukte dat het van belang is een open dialoog te starten over de massavernietigingswapens.
Shahriar Khateri, een Iraanse arts en tevens mede-oprichter van het Tehran Peace Museum, heeft aan den lijve ondervonden wat het betekent om in een regio te wonen waar massavernietigingswapens alomtegenwoordig zijn. Shahriar is betrokken geweest bij de behandeling van slachtoffers als gevolg van chemische wapens tijdens de Irak-Iran oorlog. Shahriar legde de nadruk op het aankaarten van de gevaren van massavernietigingswapens in het Midden-Oosten en daarbuiten.
