In de euforie over het – inderdaad goede – nieuws van de deal over het Iraanse nucleaire programma wordt één ding uit het oog verloren. Namelijk de hypocrisie dat het juist de grote kernwapenmachten zijn, China, Rusland, de VS, het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk (de P5), die alles op alles zetten om te voorkomen dat Iran kernwapens fabriceert. Dat schrijft Krista van Velzen van IKV Pax Christi vandaag in een ingezonden brief in de Volkskrant.
Dit zijn immers stuk voor stuk landen die niet bereid zijn hun eigen arsenaal kernwapens op te geven, maar deze juist willen ‘moderniseren’ en hier miljarden in willen steken. Neem bijvoorbeeld de VS, dat het komend decennium 640 miljard dollar uittrekt voor het in stand houden en verbeteren van haar nucleaire arsenaal en die nieuwe beter inzetbare kernwapens in Nederland en andere Europese NAVO-lidstaten wil plaatsen.
Als de grote nucleaire jongens de schijn van hypocrisie willen voorkomen, kondigen ze nu zelf stappen aan om hun kernwapenarsenaal te reduceren (of beter natuurlijk: te elimineren) en beginnen ze onderhandelingen over een internationaal verbod op kernwapens, zoals dat er al is voor alle andere massavernietigingswapens.
Ik sluit niet uit dat de grote jongens nog niet bereid zijn even kritisch naar zichzelf te kijken als naar Iran. Maar zelfs dan zijn er opties. Bijvoorbeeld de vorig jaar vastgelopen onderhandelingen over een kernwapenvrije zone in het Midden-Oosten weer vlot helpen trekken. Daardoor kan de P5 de schijn vermijden dat het hen alleen te doen is om potentiële Iraanse kernwapens en niet om reëel bestaande Israëlische. Pas als de pot de ketel niet meer verwijt dat hij zwart ziet, is er écht reden voor euforie.